سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بینوا فرزند آدم ، مرگش پوشیده است ، و بیمارى‏اش پنهان ، کردارش نگاشته است و پشه‏اى او را آزار رساند جرعه‏اى گلوگیر بکشدش و خوى وى را گنده گرداند . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :49
بازدید دیروز :1
کل بازدید :25362
تعداد کل یاداشته ها : 33
103/9/12
10:11 ع


اگر کاری کنید که فرزندتان براحتی و بدون هیچ تلاشی، از وضعیت سختی که در آن قرار گرفته است خارج شود، مطمئن باشید هیچ کمکی به او نکرده اید و این کار اصلا به نفع او نیست.

حتما شما هم مادران زیادی را دیده اید یا می شناسید که ساعت 10 صبح با عجله خودشان را به مدرسه فرزندشان می رسانند و ناهار، دفتر و کتابی را که او فراموش کرده است با خود به مدرسه می برند. چرا این مادران برای نجات فرزندشان این کار را انجام می دهند؟ چرا اجازه نمی دهند بچه ها ببینند بی مسوولیتی چه نتایجی دارد؟ چرا نمی گذارند کودک شرایطی را تجربه کند که خودش به وجود آورده است؟

اگر یک بار فرزندتان فراموش کرد غذایش را با خود به مدرسه ببرد، بهتر است به جای این که سریع غذا را به او برسانید، اجازه دهید شرایط را تجربه کند و ببیند بی مسوولیتی او چقدر دردسرساز می شود. البته مادرها هم باید سعی کنند در این شرایط کمی راحت تر برخورد کنند و طوری نشان دهند که مشخص شود انجام کارهای مربوط به کودک وظیفه آنها نیست.

شاید شما هم از این که فرزندتان یک روز گرسنه بماند ناراحت شوید، شاید دوست نداشته باشید او را در سختی ها تنها بگذارید. اما باید بدانید گاهی لازم است کودک نتیجه کارش را ببیند تا دیگر آن را تکرار نکند.

البته در این موقعیت، فرزند شما نه تنها مسوولیت پذیری را می آموزد، بلکه می فهمد چطور باید در شرایط سخت و دشوار زندگی از خودش مراقبت کند. به عنوان مثال اگر روزی ناهارش را با خود به مدرسه نبرد، می تواند غذا را با یکی از دوستانش شریک شود یا این که با مقدار کمتری غذا خودش را سیر کند.

 

آموزش مسوولیت پذیری به کمک شیوه های عملی

اگر پدر و مادر خودشان افرادی مسوول باشند، نیمی از راه طی شده است؛ چون بچه با دیدن رفتار آنها می آموزد چطور مسوولانه برخورد کند. اما نیمه دیگر راه را باید به او بیاموزید و نشان دهید چگونه انسان مسوولیت پذیری باشد:

• به او مسوولیت هایی مناسب سنش بدهید.

• با کارها و مسوولیت های بیش از حد، کودک را خسته و دلزده نکنید.

• از او انتظار داشته باشید فردی مسوول باشد و مسوولیت کارهایش را بپذیرد.

• هیچ وقت او را فردی غیر مسوول و فراموشکار ندانید؛ حتی زمانی که مسوولیت هایش را انجام نمی دهد، او را مورد تمسخر و سرزنش قرار ندهید.

• به او در برنامه ریزی و سازماندهی درس ها و تکالیف مدرسه کمک کنید.

• بگذارید او مسوولیت کارهای اشتباهش را بپذیرد و شرایطی را که خودش ایجاد کرده است، تجربه کند.